zondag 31 januari 2016

KLEURBOEK VOOR VOLWASSENEN


Als kind kleurde ik ijverig met potlood en viltstift binnen de lijntjes. Op een gegeven moment stop je daarmee. Omdat je er te oud voor wordt, en omdat jouw tekeningen niet verder dan de middenmoot reiken, ondanks de kopieerkracht van de sketch-o-graph (wie herinnert zich dat onhandige ding niet). De meeste creatieve schetsen die als meerderjarige uit mijn pen komen, zijn droedels tijdens een telefoongesprek. Toch was kleuren een ontspannende bezigheid waar je heel wat uurtjes op een druilerige schoolvrije middag zoet mee kon zijn.

Kleuren voor volwassen is dé trend van dit moment. Ik moest er even aan wennen. Mandalatekenen (in de zestigerjaren deed je dat met behulp van spirograph) is door zweefteven geadopteerd. Bij kleurplaten inkleuren door volwassenen doemt onherroepelijk het beeld van hobbyisten die op zolder met hun prijzige treintjes spelen inclusief conducteurspet, eitje, kniptang en schelle fluit, op. Och, ieder zijn meug. Sinds Q. trots van de dagbesteding thuiskwam met een afgeleide van een mandalatekening waar hij eigenhandig minihondjes aan toe had gevoegd, zie ik het plezier ervan. Mocht je me deze week in de winkel tegenkomen met een etuitje stabilo’s en een kleurboek voor volwassenen (ze bestaan echt) onder de arm dan zijn die voor mijn vader.