donderdag 1 maart 2018

ACCORDEONIST





Bobo heeft mazzel dat haar buddy ietwat verlaat is. Zo hoeft ze niet op de koudste 1 maart ooit, dik ingepakt op stap. In de zaal waar de jarige meneer Demijne een verrassing wacht, installeert zich namelijk de door dochterlief gecontracteerde accordeonist voor top tussen-de-schuifdeuren-amusement. De zaal is gezellig gevuld. Grote afwezigen zijn: Mieamiemevrouw geveld door iets ernstigs, Muurbloempje die de strenge vorst trotseert onder de elektrische deken op de hoogste stand, en Sjeng aan de Geng die door zijn vrouw opzettelijk NIET gewekt werd. Mevrouw S., Charlie Alpha Bravo en Tante Clara zitten ontspannen met de rug naar het publiek toe. Mevrouw S. buiten westen, hij diep verzonken in gepeins, zij met een grote gelukzalige glimlach om haar mond. 

Seniorita Sigaretje - altijd vrolijk, maar nu even niet - blijft tussen de rookcabine en de zaal pendelen. Een muzikaal fruitmandje met haar lijflied As de sterre dao baove Straole haalt haar zelfs niet uit de dip: mogen de temperaturen gauw naar terraswaarden stijgen, zodat ze pitamientjes op kan doen. Pappi is duizelig. Met 'Dat ben je op je kamer ook' en 'Muziek is de beste medicijn', gaat hij overstag. Bij de derde set wordt Rakkertje binnengerold. Ze is opgewekt, zingt herkenbare melodieën mee en trekt gekke bekken als 'John Woodhouse' een eigen draai aan een wereldberoemde compositie geeft. Binnendringende zonnestralen, door 123456789tieneke geserveerde wafels met warme kersen, de associatie trekzak-Parijs en we wanen we ons allemaal als God op een Frans terras.

Muziek is emotie. De betoverende accordeonklanken brengen jeugdsentiment tot leven: van het circus naar de Amsterdamse grachten, en van deuntjes die bekend in de oren klinken, maar waarvan je niet zo een-twee-drie de titel herkent zoals blue Spanish eyes en Quando Quando. De Witte Dame die op niveau ballroomde en de schoonzus van mevrouw H. kennen ALLE teksten feilloos uit hun hoofd zo horen we. Traantjes worden weggepikt of weggeveegd. Soepterrine herdenkt met vochtige ogen haar twee overleden broers die met de trekharmonica menige bruiloft opluisterden. Laatst las ik ergens: 'Blik niet terug met herinneringen, maar laat herinneringen je meevoeren naar mooie tijden.' Ze probeert het. Mevrouw P. nodigt me uit voor een dansje. Ze vraagt of het met rustige passen kan. Ja, want mijn stramme pootjes moeten ook weer in het ritme komen. 



Iedereen geniet op zijn eigen manier: uitbundig of diep van binnen. Pas wanneer de zuster met de tafelkleden op de proppen komt, en we - zover dat mogelijk is - meneer Demijne een staande ovatie geven, zien we dat de grote ronde klok al etenstijd aanwijst. De oergezellige en zeer geslaagde verjaardag is omgevlogen: Time flies when you're having fun! De krasse mevrouw L. vat het heel tevreden onbedoeld humorvol samen: 'Zo, alweer een middag om!'