maandag 23 november 2020

WANDEL- EN PLUKTUIN

Pappi's hosta's

In het privévertrek van de bewoners prijken op elk nachtkastje, sidetable of dressoir familiefoto's. Trouwfoto's van zonen en dochters uit de zeventiger jaren, de achterkleinkinderen in bonte kleuren, vergeelde zwart-witte fotomomenten, en een vergulde lijst met de overleden partner. Vanwege brandgevaar worden dierbaren herdacht met een eeuwig brandende kaars of waxinelichtje op batterijtjes. Het bloemenvaasje vervangt als het ware de bolchrysant bij het graf op het kerkhof. Het gaat om het gebaar.
Geregeld zie je bewoners zoals Tante Poes en Thoor met een lange duimnagel of een schaartje tijdens de wandeling een lieflijk boeketje bij elkaar plukken. Het aardappelschilmesje snijdt aan twee kanten: de bewoners hebben een doel om een luchtje te scheppen en hun geliefden worden geëerd met een vers vaasje.
Tante Poes rustte altijd op haar rollator uit bij Pappi. Hij was trouwens meer van de afgevallen noten en zaaddozen of aparte stenen die eksters hadden laten vallen, verzamelen. Pappi: 'Als je van bloemen houdt, knip je ze niet af, dan gaan ze dood.'