Marjan, een anders aardig mens, was stellig: het was zondag. Zondags komen haar kinderen. Nu kwam ik en dat viel tegen. Ze was opstandig en ik wist niet waarom. Moi: 'Gooi er maar uit wat u dwars zit. U mag alles tegen me zeggen.' Pas nadat ik haar gevoel benoemde, kwam ze los. Dat het zaterdag was en morgen pas zondag bracht haar tot bedaren. Wel bleef ze zich dom voelen. Ik heb altijd wel een faalverhaal in de aanbieding en vertel van mijn vakantiebaantje in de jaren zeventig als weekbladbezorger. Zwaar werk want ik moest 650 kranten en vier keer zoveel folders vouwen en rondbrengen 'De eerste donderdagmiddag viel ik bij het ophalen van de tweede stapel in de garage oververmoeid in slaap. Rond achten vervolg ik mijn route. De schemering zie ik aan voor dageraad. De paar fietsers die ik tegenkwam, wenste ik goedemorgen en het was een rare gewaarwording dat in veel huiskamers in de ochtend de tv aan stond - middag- en ochtendprogrammering moest nog uitgevonden worden. Pas toen het donker werd in plaats van lichter begon het mij te dagen. Marjan: 'Jij was langer dom dan ik.'
Zand erover. 'U heeft morgen een leuke dag in het vooruitzicht en vanmiddag gaan we het net als op al onze zaterdagen ook gezellig maken. Wat vindt u ervan als ik u optut voor morgen?' Dat klinkt haar als muziek in de oren, maar Marjans emoties hebben nog even de tijd nodig. Ik start met een hoofdmassage op ontspanningsmuziek. We zoeken zondagse kleren inclusief bijpassende bijouterie uit. Ik spray haar haren nat en begin krulspelden in te zetten. Marjan: 'Zijn die echt nodig?' Moi: U wilt toch helemaal mooi zijn morgen?' Marjan: 'Maar krulspelden prikken zo.' Marjan heeft vroeger waarschijnlijk kennis gemaakt met krulspeldborsteltjes waar een pin doorheen ging. Moi: 'Dit zijn klittenbandrollers, die prikken niet.' Marjan aarzelt: 'Had ik jouw krullen maar.' Mijn hand pakt zogenaamd het midden van mijn scalp vast: 'Zal ik de pruik maar afzetten dan en straks voor u hier laten? Twijfel. Voor een moment gelooft ze me: 'Ha, ik dacht bijna dat het waar was. Ik zet wel mijn bokkenpruik af. Mijn humeur is dankzij jou opgefleurd.'
Een Saar snapt wat nodig is!