Toen haar man nog leefde, overwinterde het echtpaar jaarlijks in zonnig buitenland dichtbij een golfbaan. Nu treurt de gebruinde Reina achter glas waar regendruppels omlaag parelen. Ze was, scheef in haar antieke stoel zittend, in slaap gevallen. De lachgrage Reina werd wakker met een stijve bovenarm: 'Ik heb erge pijn. Kun jij de dokter voor me bellen?' Zachtjes wrijf ik over haar bovenarm. Zij genieterig: 'Dat helpt, jij kent de kneepjes. Lekker. De helft is al over. Ben jij dokter?' Ik glimlach: 'Hoogstens een poppendokter. Dus als u een nieuwe arm wilt, heb ik alleen deze maat.' Ik pak de flamencodanseres (zij noemt het Spaanse souvenir: flamingodanseres) die op een gehaakt spreitje staat van de tv en zwaai zogenaamd met een armpje.' Reina: 'Te leuk weer. Hou op, anders plas ik in mijn broek.'
Een Saar snapt wat nodig is!