'Ze zien me niet staan. Ik voel me onzichtbaar', snottert Lia links en rechts theatraal de ogen uitwrijvend. Pesten of negeren is van alle leeftijden. Ook onder ouderen komt het voor. Bij dementerenden is dat vaak niet bewust. Het is meer uit onvermogen om (op de juiste manier) contact te leggen. Tijd om de Rummikub doos te voorschijn te halen. Zij: 'Dat spel ken ik niet.' Moi: 'Dat hoeft ook niet. We gaan de letters gebruiken om uw naam te leggen.' Wanneer mensen hun naam letterlijk zien, voelen ze dat ze bestaan. Lia legt na heel wat geschuif haar naam met de door mij geselecteerde letters. Wrijvend over de drie woorden: 'Dat ben ik. Dat is mijn naam.' Moi: 'Een beroemd filosoof zei ooit .... Zij: 'Ik zie mijn naam, dus ik besta.' Ook goed.
Een Saar snapt wat nodig is!