Guus revalideert na een operatie. Net als iedereen die na een onvoorziene opname een tijdelijk ander verblijf krijgt 'opgedrongen', blijft een vermoeide Guus in de late avond herhalen dat hij naar huis wil. Bokkend en mokkend: 'Jullie willen me allemaal ompraten om hier te blijven slapen.' Moi: 'We kunnen u niet dwingen om naar bed te gaan. Het is gewoon goed bedoeld. We zien dat u oververmoeid bent. Het is zaak dat u fit blijft. Dat bevordert het herstel.' Zalvend: 'Des te eerder kan Guus naar huus.' Na een stilte om alles bij meneer te laten bezinken, moet humor ons redden. Hij, afgezwakt brommend: 'Jullie willen me allemaal ompraten.' Moi, op mijn allercharmants wiegend als een dansmarietje en toch kordaat: 'En .. lukt dat een beetje?' Guus is ineens 360 graden gedraaid. Glimlachend: 'Dat doet u uitstekend. Rol me maar naar mijn kamer.' Beleefd aanvullend: 'Alstublieft.'
een Saar snapt wat nodig is!