Zonde dat een oudere eerst thuis moet verpieteren, voordat (er een indicatie is en) het leven weer de moeite waard wordt.
THUIS
Genadeloos tikte de pendule de uren weg. Alleen overgeschoten. De ouderdom zette in rap tempo de vertraging in. Niemand om mee te praten. Er waren dagen dat hij zijn mond niet opendeed. De magnetronmaaltijd stond onaangeroerd op tafel wanneer hij veel te vroeg in de avond zijn bed opzocht.
ZORGHUIS
Na de val komt meneer bij ons. Zijn eenzaamheid lost op. Met leeftijdsgenoten onder elkaar is het ouwe jongens krentenbrood. De zuster die een arm om zijn schouder slaat als hij het even te kwaad heeft. Gezellig tafelen en reuring doen hem zienderogen opknappen. Hij doet er weer toe!
Het Zorghuis maakt het leven leuker
