Bij binnenkomst wordt er al aan mijn jas getrokken: 'Gaan we gymmen?' 'Doen we yoga?' Eerst volleyballon met de verlegen Buuf en kort de gymoefeningen doornemen (ze is altijd in de war met links en rechts), het koffierondje, de gymnasten verzamelen, de geluidsbox halen en je. Zelfs de Javaanse jongens komen in de kring erbij. 't Maggimaedje en Thoor gaan als een schattig stelletje verder aan de legpuzzel.
Josje, ons Door, Grietje, TT, Mijnheer Demijne, Sjimmie, de Witte Dame, Tante Poes (die om al mijn grapjes lacht), Buuf, een tevreden JJ ('Dit is fysio.') en Mutti doen de warming up op mambo's. Als de gewrichten soepel zijn, ontspannen we mentaal met stoelyoga. We eindigen met uitrekken zoals je 's morgens voor het opstaan doet, een zelfknuffel en wiegen op Doris Day. Vanuit namasté kunnen we zo als brave kindertjes op de knieën voor het tafelgebed. Iedereen lacht en denkt dat het een grapje is, gaat zitten en vouwt de handen. Tijdens het opdienen van de soep mag Doris Day doorzingen. Wel zo gezellig zo'n achtergrondmuziekje tijdens het middageten.
Mutti krijgt raamvisite van haar enige zoon. Haar huisgenoten buiken met gestrekte benen uit. Wie wakker is of wordt, mag mee doen aan een mini-enquête over raamvisite, familiebezoek en beeldbellen. Het krijtbord wordt uit de kelder gehaald. In de mannenhoek verzamelt het ochtendgroepje plus Floris (paard, Karel, paard, Karel, paard ...) zich voor Lingo. De hersens worden gepijnigd bij het raden van ulevel, zebravink, fauteuil, asperge, Harold, pendule, zomerzon, kwats (stopwoordje van Mutti), tuintje, boeket, tandem en fluitketel. Het laatste woord is: avondeten. Een seintje dat mijn dienst erop zit en de bewoners aan kunnen schuiven voor de broodmaaltijd. Ze weten van geen ophouden. Het is inderdaad weer oergezellig met al die kwante opmerkingen. 'Nog eentje. Het eten staat nog niet op tafel', roepen ze collectief. Het allerlaatste woord is: bonus. Op voorwaarde dat ik overmorgen weer kom, laten ze me gaan. Ik schakel de mannenmuziek op de Ipad over naar de Duitse verzamel cd op de stereo set. Gauw weg voordat oorwurm Ganz im weiss door mijn hoofd blijft zingen.
Mutti krijgt raamvisite van haar enige zoon. Haar huisgenoten buiken met gestrekte benen uit. Wie wakker is of wordt, mag mee doen aan een mini-enquête over raamvisite, familiebezoek en beeldbellen. Het krijtbord wordt uit de kelder gehaald. In de mannenhoek verzamelt het ochtendgroepje plus Floris (paard, Karel, paard, Karel, paard ...) zich voor Lingo. De hersens worden gepijnigd bij het raden van ulevel, zebravink, fauteuil, asperge, Harold, pendule, zomerzon, kwats (stopwoordje van Mutti), tuintje, boeket, tandem en fluitketel. Het laatste woord is: avondeten. Een seintje dat mijn dienst erop zit en de bewoners aan kunnen schuiven voor de broodmaaltijd. Ze weten van geen ophouden. Het is inderdaad weer oergezellig met al die kwante opmerkingen. 'Nog eentje. Het eten staat nog niet op tafel', roepen ze collectief. Het allerlaatste woord is: bonus. Op voorwaarde dat ik overmorgen weer kom, laten ze me gaan. Ik schakel de mannenmuziek op de Ipad over naar de Duitse verzamel cd op de stereo set. Gauw weg voordat oorwurm Ganz im weiss door mijn hoofd blijft zingen.