Muziek is emotie. Het kan je meeslepen in elke mood. Ik ben dol op muziek. Op de muziekschool kwam ik op te jonge leeftijd tot de ontdekking dat ik instrumentaal geen uitblinker zou zijn. Later besloot ik dat ik voortaan als publiek zou genieten; uitvoerende artiesten hebben immers luisteraars nodig. Ik bleef tot in mijn sixties neuriën, playbacken en/of zingen voor dovemansoren en slechthorenden.
Op uitnodiging van E. waar ik een gezellige Salsa Night avond meebeleefde, nam ik bij de eerstvolgende Forever Young repetitie een kijkje. Ik zag een gezellige hechte groep mooie mensen: vrienden die met passie rocken en elkaar met warmte omringen. 'Zingen opent je hart' en 'open je hart (en je borstkast) om vanuit je emotie te zingen', waren dirigent Anya's eerste voetnoten tijdens de zangles.
Vandaag word ik na een maandenlange voorbereidingsperiode van logopedie (ademhaling), zangles (techniek en klankkleur) en een fantastische en leerzame proefperiode bij FYC officieel geïnstalleerd als lid. Yeah! J. gaf uit hoofde van het bestuur een leuke intro. Ze startte met mijn doopnaam Cecilia en de plaat die daarbij hoort: Oh Cecilia van the Vamps. Wauw! Ik kon vertellen dat Lionel Ritchie ('Ritsie' noemden we hem vroeger) een liedje persoonlijk voor mij heeft geschreven: Sela. Dat hij de naam niet correct heeft gespeld, vergeef ik 'm graag. Knipoog.
Er is vlaai, en we houden de ceremonie kort. 'Als ik jullie hier zo voor me zie, dan zie ik dat zingen je jong houdt, forever young. Ik wil het allemaal.' De enige echte originele outfit wordt overhandigd met knuffels en ik bedank iedereen voor het hartelijke onthaal: ik voel me zó welkom.
Met 49 koorleden samen zingen, swingen en rocken. Yeah! Let's rock!