donderdag 11 april 2024

VERLIESAVERSIE

helemaal JIJ preloved fashion
Cela met Lenny, eigenaresse van Helemaal JIJ

Allereerst: ik wist niet dat het bestond. Twee: dat had ik veel eerder moeten weten. Drie: sinds enige tijd weet ik dat meer modemeisjes (en mannen) er hinder van ondervinden. Het heet verliesaversie*. 

Ik ben dol op mooie mode en gewend aan kwaliteitskleding. Vóór ik Helemaal JIJ ontdekte, schafte ik het liefst van items waar ik helemaal weg van was een reserve exemplaar aan. Want als je met een exclusief en volmaakt item te voorzichtig bent, zul je zien dat je dat juist verpest. Voor mij waardevolle kleding bleef zonder prijskaartje in de 'kijkkast' hangen. Ik trok het aan om te spiegelen, maar riskeerde het vaak niet om het aan te houden. Ik was te zuinig op te mooi. Soms was ik zelfs een soort van opgelucht als er een goed te camoufleren vlek of een haal in dat dure kledingstuk kwam; het kon gedragen worden, ik hoefde er niet meer zuinig op te zijn.

Natuurlijk hebben de jaren zestig waarin ik ben opgegroeid ook zijn sporen achtergelaten. Op nette kleding moest je zuinig zijn. Je droeg ze op zondag en bij speciale gelegenheden. De rest van de tijd hingen ze stof te happen in de kast. Verder was het: wie wat bewaart, heeft wat. Zo doorweekte hondenwandelvriend J. tijdens regenwandelingen, omdat de oude jas die hij droeg eerst tot op de draad versleten moest worden. De nieuwe veel duurdere waterdichte jas die al maanden werkeloos in de kast, ging na zijn plotselinge overlijden naar de kringloop. Doodzonde.

Ook ik heb 'verliezen' geleden in mijn jeugd. Het zou klein leed moeten zijn, maar ik herinner me levendig maagdelijk witte kniekousen met doorgestikte vierkantjes en een marineblauwe bies die ik onderkotste vlak voordat we naar een doopfeest gingen, de laatste lang felbegeerde panterpantoffeltjes uit de etalage die net aan mijn neus voorbijgingen, mijn lievelingstasje in rood lakleer dat in de trein is blijven liggen. Een goudkleurig armbandje met 'edelsteentjes' uit Ventimiglia dat door een prul van een sluiting in het gazon verdween en tijdens mijn communiefeest ontvreemde poëzieplaatjes met voor die tijd exclusieve elfjes met glittertjes erop. Traumatisch was mijn eerste pluche hond Loeks die in de en-suite-kast tot levenslange opsluiting werd veroordeeld. Zijn 'geheime' verstopplaats voordat de kast voorgoed werd dichtgetimmerd en behangen was gecheckt. Ik kreeg weliswaar een nieuwe hond, maar ik heb me altijd afgevraagd of die arme Loeks echt in het donker is achtergebleven of dat het een smoes van mijn ouders was om van hem af te komen.

Geestelijke bijstand bestond destijds nog niet. Onbewust sprak je je eigen coping strategies aan of niet dus. Terug naar Helemaal JIJ. Omdat de winkel vanaf de Kwartelenmarkt al een ruimtelijk, licht en zonnig beeld gaf, stapte ik naar binnen, niet wetende dat het een tweedehandskledingzaak betrof. Bij die eerste Helemaal JIJ shopervaring viel ik voor een net binnengebrachte blouson van Comma op de toonbank. Bij Helemaal JIJ is overal maar een stuk van. Schrik en opluchting. Doordat mijn favorieten hier leuk geprijsd zijn, draag ik de ooit dure merken wel én geniet ik van kleding in mijn kast door ze gewoon te dragen. De winkel hangt immers vol met de tofste kleding. Je kunt stellen dat Lenny en haar concept mij onbewust geholpen bij mijn helingsproces en daardoor bijgedragen hebben aan mijn draaggeluk. 

*Verliesaversie is een psychologisch fenomeen waarbij mensen meer hechten aan het voorkomen van verlies dan (vooraf) genieten van datgene wat hen zoveel vreugde zou kunnen brengen.

Cela is tekstschrijver/ideeënfee/eigenaar Kantoor Kluifje