Om 5 uur in de ochtend
rinkelt de telefoon. Een verwarde Pappi meldt dat mam* vandaag jarig is. Gaap:
'Ik kom vanmiddag. Ga slapen jongen.'
In de gang van het
Zorghuis. ‘Mooi (pinkster)weer om een eindje te fietsen’, zeggen pappi en
Zeg maar Annie zowat tegelijkertijd. Ik neem ze mee naar buiten en zet de
voetfiets neer. Beiden trappen om beurten. We frissen met overige
aanschuivers onze kennis van televisieprogramma’s van weleer op. Het kleine
huisje op de prairie, Bonanza, Thunderbirds, Fury en Flipper komen direct
bovendrijven. De zere beentjes van Zeg maar Annie - ik zit in de krimpzone
- worden halverwege ‘Roermond’ moe: ‘Bij echte fietstochtjes mag je
uitrusten op het terras.’ Pappi neemt de fiets over en stapt meteen af: ‘Ik wil
ook eerst iets tegen de dorst.’ Toevallig rijdt Loes net de limonadekar voor.
Mijnheer Demijne hardop peinzend op de vraag wat hij wil drinken: ‘En Startrek.
Hoe heette de gezagvoerder daarvan ook alweer?’ Onder het inschenken van een
meegebracht wijntje voor pappi, verrast hij zichzelf met het antwoord: ‘Het
valt me zomaar in. Captain Kurk!’
Het schiet niet op met het
aandragen van televisieprogramma's. Eentje was dienstmaagd en mocht geen tv
kijken, een schuperd naar eigen zeggen, moest kennis vergaren in de
encyclopedie in plaats van achter de buis hangen, eentje deed precies op het
tijdstip van uitzending zijn huiswerk en pappi houdt alleen van voetbal kijken.
Ik tik Herzilein in bij Spotify. De woorden
rollen uit alle monden. Die Wildecker
Herzbuben brengen ons naar Tirol. We jodelen mee met Kufstein, die Perle
von Tirol en de Trompetenecho. Het bezoek aan het tafeltje tegenover ons staat
op: 'Het is te winderig buiten.' We roepen vrolijk: 'Viele Gruesse aus Tirol!' 'Die zijn weggejaagd', stoot
Zeg maar Annie me plagend aan: 'Weet je dat jij helemaal niet kunt zingen.' Ik:
'Is bekend, daarom zing ik alleen naast doven en slechthorenden.' Ze
schaterlacht en jodelt harder dan voorheen: 'Holarija ho, Holladiholladiho.'
Er wordt gevraagd of we ons bij de grote tafel in de zaal willen voegen. Daar is het met gasten en kwasten tot etenstijd (zonder muziek) nog 'geweldig gezellig' zoals Roosje na afloop opmerkt.
Er wordt gevraagd of we ons bij de grote tafel in de zaal willen voegen. Daar is het met gasten en kwasten tot etenstijd (zonder muziek) nog 'geweldig gezellig' zoals Roosje na afloop opmerkt.
