Plaats van handeling: een super marche in een chique wijk. Buiten verbeuzelen junkies kostbare tijd. Een tripper is in hogere sferen, de andere hopen hierop. Binnen rijdt een beschaafde heer op hoge leeftijd voor het schap met wasmiddelen galant zijn winkelwagen opzij: 'Gaat uw gang, mevrouw.' Ik, opgedirkt voor een afspraakje, bedank hem beleefd. Bij de kassa stuiten we weer op elkaar. Hij - doorschijnend gelaat, goudmontuur, gerende overjas, antieke aktekoffer - legt vier flessen chloor, een fles rode wijn en de Trouw op de band. De kassière die waarschijnlijk ook Nordic Noirs binget ziet in een flits exact hetzelfde voor zich als ik: wat hebben vier flessen chloor en een fles wijn gemeen? Delict: een om het leven gebrachte echtgenote. Eerder een daad van barmhartigheid, dan een passiemoord.
De vlotte en vriendelijke kassière vraagt met de handen in de kassalade en met pretoogjes aan hem of hij Max Verstappen zegeltjes wil. Hij hoeft ze niet. Ik: 'Normaal ben ik niet zo brutaal, maar omdat we net in het gangpad al kennis hebben gemaakt: zou ik ze mogen? Mijn vriendin spaart ze voor haar kleinzoon.' De charmante heer bekijkt me goedkeurend van top tot teen: 'U mag van mij alles.' Ik olijk grappend: '105 en nog een flirt. Waar zijn vandaag de dag de echte mannen gebleven.'
De kassière en ik wisselen humorvolle blikken uit. De heer stopt de flessen in zijn aktekoffer die ervoor gemaakt kon zijn, duwt zijn winkelwagen in de rij, komt terug en wendt zich met het bonnetje tot de kassière: 'Volgens mij heb ik teveel betaald. Het was toch 4 halen 3 betalen?' De kassière: 'Sorry mijnheer, dat was vorige week.' 'Hij: 'Dan wil ik ze graag teruggeven. Kan dat?' De kassière en ik durven elkaar niet aan te kijken, omdat we anders de slappe lach krijgen. Weer laten we onze fantasie de vrije loop: de ontmaskering, nu moet hij een andere oplossing oplossing zoeken. Een vrouwelijke drugsverslaafde zorgt voor lawaai en ophef aan een andere kassa. Intussen is de heer buiten. De verdenking. Wij: 'We kijken echt te veel thrillers.