Mensen met dementie weten verdacht vaak haarfijn mooie herinneringen op te dissen uit hun jeugd. Vandaar dat je op dit blog tegenwoordig ook nostalgische terugblikken vindt. Langs het tuinpad van ... schreef ik over een favoriet tijdverdrijf van de zestiger jaren voor lome zomervakantiemiddagen: vanaf een bankje de schaars voorbijrijdende luxewagens tellen. Het is 1 november 2024. Een Duitse zondag waarop die Nachbarn massaal onze stad bezoeken om billig de euro's te laten rollen. En te pronken met hun luxewagen.
Was een auto bezitten in de zestiger jaren (fiets- en brommertijd) een luxe en een zeldzaamheid, vandaag de dag is het asfalt bedekt met statusblikken. Auto's van meer dan een ton staan rijen dik te ronken voor het verkeerslicht. Twee tienerjongens in de fatbike leeftijd filmen met hun iPhone en met gevaar voor eigen leven. Hun spelletje is, zover ik het vanuit het park kan bekijken, wie de duurste wagen op film zet. Ik zie ze de straat op rennen en tussen de file bedragen naar elkaar roepen. Herhaaldelijk 'Kicken' en een yesgebaar met hun rechterarm maken. Je kunt er hoofdschuddend over doen, maar ik vond het leuk om te zien dat kinderen kinderen blijven en ze ongeveer eenzelfde tijdverdrijf hebben als wij in de simpele cententijd.