De ouderdom sluipt erin. Dat merk je niet zoals verwacht aan de rimpels, maar aan het zicht. De meeste brildragers starten rond hun vijftigste met een leesbril. Door natuurlijke verandering/veroudering en de afnemende flexibiliteit van de ooglens valt er minder ligt op het netvlies. Je hebt dus meer lichtsterkte nodig om goed te kunnen zien.
Ik zit extra naast het raam waar de zonnestralen de naaimachine belichten. Het duurt zeker 15 minuten voordat ik het garen door de fijne naald heb geregen. Gewoon omdat je het gaatje niet ziet. Zelfs met een draaddoorhaler blijft het lastig. Woest kan ik daarvan worden.
Ik herinner me opeens dat mijn moeder, coupeuse van beroep, toen ik een tiener was en zij in de vijftig, wanhopig zei: 'Ik zie het niet meer!' Ik dacht dat ze geen zin meer had om te naaien en zich aanstelde. Sorry mam, nu snap ik het. Jouw ogen gingen destijds ook, zonder het te weten, achteruit. Als het stikken is gedaan en ik de naaimachine opruim, ligt er een hartje van een afgeknipte zoom op de grond. Dat maakt alles weer goed.