Een ballon, een ballon, een ballonnetje. Een ballonnetje dat danst in de wind. 28 graden buiten. Binnen voelt het met een mondkapje op en handschoenen aan ongeveer hetzelfde. Gymnastiek is te inspannend. Zittende bewoners zijn op kamertemperatuur en vinden dat heerlijk. TT en de Frêle Freule zijn in voor ballonvolleybal. Goed idee. Dat verplaatst meteen wat lucht. De Witte Dame helpt vooraf mee de ballonnen op te blazen. Ons Door laat de ballon zweven. TT kraait van de pret en geeft de ballon regelmatig een pootje. Zo leuk en ze weet van geen ophouden; ik stel korte sets voor met langere pauzes ertussen. Dat vindt ze prima. Sjimmie en ik volleyballen met een wat kleinere gele ballon. Mutti: 'Ik heb in mijn jonge jaren voor een heel leven gevolleyd.' Mijnheer Demijne die vanwege zijn knieën niet mee wil doen - 'Het is zitvolleyballon. U hoeft slechts uw armen en handen te gebruiken' - besluit om toch mee te doen en ... zijn onderstel te gebruiken. Tante Leen heeft er na een set tabak van: 'Ik wieg wel mee met de muziek, da's ook bewegen.' Grietjes prestaties worden onderbroken (Zij: 'Verdorie.') door de 'taxi' die haar komt halen voor een controleafspraak in het ziekenhuis. Een vrolijke competitieve Buuf en ik meppen er flink op los in haar kamer. De Frêle Freule doet na het volleyballonnen een poging om de ballon zolang mogelijk omhoog te houden. Als we de tijd hadden geklokt en een officiële aanvraag hadden ingediend, was ze wis en waarachtig in het Guinness Book of Records opgenomen. Ze mag net als haar huisgenoten de ballon houden. Wanneer ik later in de middag bij Buuf check, speelt ook zij weer met de ballon.