De hele bubs geniet buiten in de schaduw van de zonnewarmte. De medewerkers hebben overleg op het terras. De bewoners blijven ongeduldig vragen: 'Wanneer ga je plaatjes draaien?' Zachtjes de muziek is geen optie met slechthorenden. Moi: 'We moeten wachten tot het overleg afgelopen is. Maar jullie kunnen vast verzoekjes aanvragen.' Dat is niet tegen dovemansoren gezegd.
Rocky wil U2. Ik beloof haar dat we dat een keertje samendoen. Zij: 'Kunnen we meteen iets afspreken? Ik vind het leuk als jij er bent: we liggen elkaar.' JJ komt altijd met ingewikkelde opzoekvragen en desinformatie. Nu zoekt ze een Scandinavische zangeres van weleer met een zware stem met een W in de naam. Het is elke keer weer een uitdaging. Google biedt uitkomst: de Zweedse Zarah Leander. Die bedoelt ze niet. Via Zarah kom ik wel uit bij de Duitse singer-songwriter Lale Anderson bekend van Die blaue Nacht am Hafen. JJ: 'Ja! Dat is ze. Heb je ook dat nummer van Nicole? Niet ein bisschen Friede, maar iets met leise.' Grietje: 'Leise rieselt der Schnee.' Ze zingt haar favoriete kerstliedje over een ster.
Mutti tangoot al bij de naam Gerhard Wendland (Tanze mit mir in den Morgen) en vraagt om Catherina Valente. Op Itsy bitsy teenie weene Honolulu strand Bikini swingt en zingt ze. De Witte Dame zingt voluit mee met Jurgen Marcus' Ein Festival der Liebe. De drie mannen hebben geen speciale voorkeur: 'Helemaal onze stijl wat je draait.' Sjimmie: 'Draai toch maar Quando, quando voor me.' Mutti en ik spelen luchtgitaar op Matilda van 'mister Calypso' Harry Belafonte. Mutti meer mandoline. JJ: 'Ik zou wel willen fluiten maar dat is onmogelijk met een kunstgebit.' Ik haal herinneringen op aan gitaarspelen op een tennisracket samen met mijn broer. Mutti maakt het kierewietgebaar: 'Ik heb veel getennist, maar niet zo.' De associatie met kermis en de nummers I do I do I do (Rocky roept: 'Ab bah!'), Dansez maintenant (Dave), en Come let's dance (the Cats) voelen de bewoners niet, maar de nummers worden wel meegezongen. Lustig ist das Zigeunerleben, is het helemaal voor Tante Poes. Gek genoeg vragen de dames om een ander soort songs dan die op de mannenlijst, terwijl die altijd favoriet is. Het is het ritme, denk ik. Laot de zon in dien hert zet de boel op het eind op stelten. En onze vaste afsluiter Geneet van ut laeve blijkt ook het lievelingsnummer van Ciska. Op de zomerse playlist verder Hello Mary Lou, Marina, Borriquito en Gigi L'amoroso; Mijnheer Demijne weet dankzij zijn Italiaanse schoonzoon dat het liedje gaat over zwerver Gigi.
Het is alweer kwart over vijf en ik moet de boel nog opruimen, terwijl mijn dienst er om 17.00 uur op zit. Als de sfeer zo gezellig is, is het moeilijk opbreken. De plots stilvallende muziek voelt dan zo abrupt. Sjimmie en JJ pakken me bij mijn armen: 'Je mag niet gaan, hoor.' Moi: 'Thuis wacht mijn lieve vriend met het eten.' Mijnheer Demijne en Tante Poes: 'Vooruit dan, maar alleen als je morgen terugkomt. Moi: 'Overmorgen ben ik er weer.' Mijnheer Demijne: 'Dan doen we de koorrepetitie gezellig in de zaal, want dan regent het.' Grietje: 'Ik hoor jullie daar vaker over maar wat is dat?' Moi grinnikend: 'En u bent zelf koorlid van de Vrolijke Nood!' Grietje is daar niets van bekend, maar: 'Ik kom!' Moi: 'En ik ga nu echt naar huis!' Er wordt nog geopperd dat ik mag blijven slapen. De zuster redt me door iedereen te verzamelen voor de avondmaaltijd. In mijn voorbij zwaaien roept de hele bubs grappig in koor: 'Tot morgen!'