Op mijn uitnodiging om de middag in onze tuin door te brengen, antwoordt Q.: 'Daar overval je me mee. Daar heb ik geen rekening mee gehouden. Ik heb het veel te druk en lig al achter op mijn schema voor vandaag. En mijn werkjas is gescheurd, haal je een nieuwe voor me? Het hoeft niet vandaag.' Ik hoor pappi zweten. 'Het is toch veel te warm om je zo uit de naad te werken. De tuinkabouters laten het werk echt wel voor je liggen', probeer ik hem over te halen, 'en morgen is er weer een dag!' 'Morgen zijn er veel bezichtigingen (pappi doelt op het traditionele zondagse bewonersbezoek) en dan wil ik dat het er mooi bijligt,' is het verweer voor het afslaan van mijn invitatie, 'bovendien is zondag rustdag, dan heb ik verplicht vrij van mezelf.' Voordat ik mijn hulp kan aanbieden, wenst hij me prettig weekend en legt lachend de vinger op het luidsprekergaatje in de hoorn voor hij 'm neerlegt: 'Ik hoor je niet meer.' Als pappi in zijn element is, valt er niets tegen in te brengen.