een vervolgschilderij met Q signatuur
De stokoude eenzame pappi zit op de dagbehandeling voor (beginnend) dementerenden. Ditmaal krijgen ze in de ochtenduren schilderles. Waarschijnlijk omdat hij in het verleden frequent de huisschilderskwast heeft gehanteerd, gaat het kunstschilderen hem bijzonder goed af. Iedereen bewondert zijn kunstzinnige kat die nog het meest leek op een kleurrijke pluizige 'S'. De senior is helemaal in zijn nopjes met de positieve aandacht.
’s Middags mogen de opgedroogde canvassen mee naar huis genomen worden. De hoogbejaarde pappi gaat als laatste de deur uit. Zonder doek. Het overgebleven schilderij dat hem wordt aangeboden, is volgens eigen zeggen niet het zijne. Krijg nou een staart! Geagiteerd smijt hij het werk bruusk op de grond. Thuis blijft hij de hele avond mopperkonten.
Is hier sprake van
kunstroof (iedereen was het erover eens dat zijn schilderij een hoogstandje
was) en zien we het binnenkort op een veiling opduiken, is er nog een
groepsgenoot in de war, of herkent de man met het haperende geheugen simpelweg
zijn eigen creatie niet meer? Eén ding is zeker: de volgende keer wordt er
gesigneerd! Professionele kunstenaars doen dat al eeuwenlang.