Elf van Elf dat sprik vanzelf. Dit jaar is het een beetje anders door de coronatijd waarin we leven. Aan de nieuwe activiteitenbegeleidster de taak om er een feestelijke dag van te maken - en dat doet ze, samen met vasteloavesgek beej oetstek Sandy. In de ochtend wordt de huiskamer voor Sintermerte en de aanvang van het 'carnavalsseizoen' versierd. Mutti doet een Sintermertes veugelke-duet met Sandy. De mannen mogen de lampions vasthouden. De lampjes doen het niet omdat de batterijen verwijderd zijn. Buurman en buurman veelbetekenend: 'Ik denk dat die mevrouw (wijzend naar de nieuwe) ze ergens anders voor nodig had.' Na het middagdutje dalen we, onder ons, af Nao ut Zuuje. In ein alternatieve Tegelse hoonderstal zorgt Merie onbedoeld en tot grote hilariteit voor het inscheete van de vasteloavend.
Hoofddeksels worden uitgedeeld. Jeugdsentiment tijdens een-op-eenmomenten: toktoktok over hoe heel vroeger de joeksige tied begon. Glanzende ogen, plezierige herinneringen. Mevrouw Y (ei) glundert bij elk vasteloavesleedje dat ze meezingt: 'Dit ken ik.' Mevrouw X weidt uit over haar 11 broers en zusters. Telkens als ze bij het verhaal van Harrie (de derde spruit van het gezin) is, begint ze weer van voren af aan. Maar ik ben een volhoudertje en we komen tot Clara de negende. Gezichten worden geschminkt, waarbij de bewoners graag op de foto gaan om zichzelf te bewonderen. Het kaaskapje, bewoners met kippen en hennen op het hoofd en een 'Viking'. Je bent je zo de gebraden haan, meent Mijnheer Demijne: ‘Doe mij maar een biggetje als tattoo, da’s ook een boerderijdier.’ Tussen al dat gekakel en genieten van onze eigen dansmarietjes (Sandy en de joeksmadam), horen we regelmatig een (gelukzalige) knor.
Van de homogene bewonersgroep van het Zorghuisbegin zijn er slechts een handjevol over. Voor de hoogbejaarde bewoners is het bejaardenhuis meestal ook het eindstation. Maar toch. Als de Witte Dame zegt: 'Hier had je vader bij moeten zijn. Ik zie hem zo met de stok in de lucht genieten.' Tante Poes zegt: 'Ik mis je vader, miene mins, en de bekende gezichten.' Mijnheer Demijne met betraande ogen de zaal rondkijkt op zoek naar zijn 'broer', schiet ook ik even vol. Pappi, je wordt zo gemist schat.
Bekijk alle foto's op Zorghuis Tegelen 12 november 2020