Voor ons prille koor bestond nog geen naam. Wie het tegen me zei ben ik vergeten (o jee), maar iemand noemde me: de vrolijke noot. Eureka! Dat is DE perfecte naam van ons koor. Bij de eerstvolgende plenaire repetitie stemmen we democratisch over de nieuwe naam. Eenmaal, andermaal ... 'Verkocht', vult Roosje lachend aan. Pappi die een beetje van de wijs is, vindt het als enige drie keer niets: 'Doe niet zo gek!' Moi: 'Het is vastelaovend, schat, dan doen de mensen gek.' De koorleden beamen het. 'Bovendien zijn de flyers, sjaaltjes en notenbalken met de nieuwe naam en het nieuwe logo al besteld', leg ik wat kolen op het vuur. De koorleden snappen dat het quatsch is. Moi tegen het groepje: 'Wat denken jullie er overigens van om 'De vrolijke noot' met een d te schrijven?' Iedereen vindt het een goeie en schiet in de lach. Pappi maakt het kierewietgebaar en verlaat de kapel. Gauw zet ik Venlo am Rhein op.
Grietjes commentaar: 'Wat stom. Venlo ligt helemaal niet aan de Rijn.' Pappi valt bij de eerste regel in, pakt de tekst die op zijn stoel is achtergebleven en neemt weer plaats. Van Tante Poes, zijn buurvrouw, krijg ik een blik van verstandhouding. Bij am Rosenmontag bin ich geboren, weigert Roosje de eerste regel te zingen: 'Ik ben geboren op 3 april en niet op RosenMontag.' Moi gekscherend: 'Was het niet 1 april?' Flitsende ogen van Roosje. Als de zin Am Rosenmontag bin ich geboren weer voorbijkomt, zing ik keihard: 'Op 3 april ben ik gebohoren in Belfeld aan de Maas. Een lachende Roosje die bij voorkeur liever zelf het grappigst wil zijn, keurt het goed met de uitgestoken wijsvinger.