Zondagbezoekdag buiten
beschouwing gelaten, staan er elke morgen en elke middag twee unieke
activiteiten gepland. Verstand op nul en gezellig prullen en futselen. Niet
iedereen kan dat. Ettelijke AOW'ers en pensionado's willen zich gewaardeerd
blijven voelen door, in hun ogen, iets nuttigs te doen. Er is weinig veranderd
bij de generatie waar de kostwinner bij thuiskomst de pantoffels aan de
vermoeide voeten geschoven kreeg. De heren zitten op hun krent of
lanterfanten. Dat mag, want niets moet hier. De bezige bijtjes
zijn voornamelijk onder de dames te vinden. Taken als planten gieten,
tafels dekken en soep koken zijn zeer in trek. Er is vooral veel animo om de
was op te vouwen. Ik kan me er wel iets bij voorstellen. Gladgestreken
kreukels en egaal gevouwen stapels in de linnenkast geven een enorme
voldoening.
Wanneer het signaal van de droger klonk, stond Mieamiemevrouw bij wijze van spreken al met de wasmand klaar. Na haar overlijden, staat niet direct iemand te trappelen om het over te nemen. De taak wordt weer, zoals bedoeld, gedaan door de huishoudster. Het is geen straf. Na een hectische werkdag blijft de wasmand met schone stofdoekjes verweesd op tafel achter. Routinematig slaat de Witte Dame aan het vouwen. Ook mevrouw H. werkt weleens, als ze even zit te niksen, de strijk weg. Eender gaat het met een wasmand washandjes die Soepterrine niet kan laten staan. Pieeep. De dames zijn met baksels in de weer. Toet, onophoudelijk in touw, ziet haar kans schoon. Plooien en tot in de puntjes vouwen en met een volle wasmand sjouwen. Deze 'moeder de vrouw' kun je geen groter plezier doen dan haar te laten huishouden. Rivaliteit bestaat er niet, desalniettemin worden de stapels alsmaar strakker en strakker.