Het is de morgen na de avond dat Mutti's tas 'gestolen' werd. We luisteren met zijn allen in de huiskamer naar rustbrengende, want herkenbare muziek. Mutti voelt de paniek maar houdt zich kranig, omdat we onder andere samen op zoek gaan; dat geeft meteen afleiding. Het hele Zorghuis wordt op zijn kop gezet zonder resultaat. Ongelooflijk, de tas moet ergens zijn. Thoor wijst in een onderonsje hinthint een verdachte aan. Het meest verontwaardigd is Grietje. Later zal blijken dat zij de dievegge was. Per ongeluk heeft ze de universele zwarte handtas voor de hare aangezien en verstopt op haar kamer om haar 'dief' voor te zijn. Tijdens de zoektocht stopt de muziek. Ik loop naar het medicijnkastje, waarop zekerheidshalve de iPad Spotifynummers afspeelt. Alles gecheckt en niet gevonden. Ten einde raad pols ik de bewoners: wie heeft er iets gezien? Tig stramme bewoners springen spontaan en lenig uit de stoel om me te helpen zoeken. Hartverwarmend. Later blijkt dat een nieuwe zuster mijn iPad vanwege het bijna identieke hoesje aanzag voor eentje van het Zorghuis en 'm op de zusterpost veilig had gesteld.