Hulp bieden is de mens eigen. Je haalt plezier en zingeving uit de blijdschap van de ontvanger. Hulp vragen is een heel ander verhaal. Vraag- en daadverlegenheid zouden hand in hand moeten gaan. Want zonder vraag geen hulp.
De crux zit hem in twee dingen: de eenmaligheid en daadwerkelijk de hulp bieden die gevraagd wordt. Veel mensen willen graag bij uitzondering een keertje wat vragen zonder aan diegene vast te zitten. Denk bij voorbeeld aan burenhulp. Leuk als je de buurman- of vrouw een keertje aanloopt (om de tv te resetten) maar je wilt hem of haar niet elke week over de vloer.
Daarbij is het voor de hulpgever soms omdenken. Niet mensen helpen door hen jouw idee van hulp op te dringen, maar het van de vragerskant bekijken en daarnaar handelen. Bekend is het tegenstribbelde oude dametje dat bij het zebrapad naar de overkant wordt 'geholpen' terwijl ze daar niet naartoe wilde.