Tijdens het maandelijkse huiskamergesprek met de bewoners over de mate van hun welbevinden, horen we niets dan lof. Fijn om te horen. Op de rondvraag 'Of er dan echt geen wensen zijn?' antwoordt het Maggivrouwtje rap: 'Zondagsgeld.' De mevrouw die geboren is in de tijd dat een ulevel*, lolly, karamel of noga rond een cent kosten, vraagt maar liefst 1 gulden zakgeld per week; een godsvermogen in de jaren dertig. Ze wordt overboden door Elsjefiederelsje met 5 dubbeltjes. De anders zo bescheiden E. kan niet achterblijven: 'Voor een autootje.' Het Maggivrouwtje: 'Ik spaar het zondagsgeld ook hoor.' Een bestemming heeft ze er nog niet voor. Gewoon uit zuinigheid en dat je altijd wat achter de hand hebt.' Daar heeft Cornelia Hopsasa geen oren naar: 'Als ik zondagsgeld krijg, koop ik er allemaal snoep voor en dat prop ik allemaal tegelijk in mijn mond.' Haar gezicht bevestigt haar woorden: 'We zijn met twaalf broers en zussen, anders vis je achter het net.'
* een ulevel is een vierkant gestold suiker snoepje