TIJDMACHINE

Het was te voorzien na de roezemoezerige avond en de ingebruikname van het nieuwerwetse afwijkende model scheerapparaat. Q. stapte onvrijwillig in de tijdmachine die hem teleporteerde naar zijn jeugd in Dreumel van waaruit hij linea recta doorkoetste naar Noorwegen waar hij van zijn lang zal ze leven nimmer is geweest.

Hij belt W. omdat ik niet opneem. W. schakelt rechtstreeks door naar de 24/7 lifeline: mij. 'Ik heb een probleem. De autosleutels zijn onvindbaar en hoe moet ik nu thuiskomen. Ik sta in Noorwegen', wanhoopt pappi. 'Toe maar. Helemaal in Noorwegen?' monkel ik. 'Ja, Ik ben drie keer op en neer gereden vandaag. Ik ben kapot. De tweede keer heb ik mijn neefje en speelkameraadje Antoon Sas gered uit een auto-ongeluk. De laatste rit was om me een erepenning op te spelden. Dat had voor mij niet gehoeven, en nu kan ik hier niet weg.' 

'Ik zou onder de indruk zijn van je verhaal ware het niet dat je geen auto meer bezit en je al vijf jaar niet meer chauffeert. Het zijn hersenspinsels veroorzaakt door de drukte van gisteren', stel ik hem gerust. Q.: 'Dat zei verpleegkundige G. ook al. Spelen jullie onder een hoedje?' Ik: 'Je weet donders goed dat dat niet zo is, pappilein. G. begrijpt als geen ander dat je hoofd gisteren een overkill aan informatie heeft gekregen die vandaag verwerkt moet worden. Tijdens dat updaten ga je dagdromen en je dingen inbeelden. Die gedachten zijn geheugenleugens en niet de realiteit. Je moet nu vooral ontspannen. Ik beloof je dat morgen alles weer normaal is.' 

Q.: Blijf je aan de lijn?' Ik: 'Ik blijf zolang hangen als je wilt.' De telefoon op mijn bureau transformeert tot babyfoon door 'm op speaker te zetten. Gezucht, gepruttel, gereutel, totale stilte. De tijdmachine zoekt een parkeerplaats in Tegelen. Na een poosje word ik opgeschrikt door een loeihard 'HALLO, ben je er nog?' 'Ja!' Ik word verlost als de gastvrouw thee brengt.