Net als thuis spelt en spit Mutti ’s morgens aan de leestafel in het Zorghuis de krant door. De trouwste abonnees zijn senioren. Het meest gelezen worden de ‘doeije’ advertenties. Wie is er gestopt met roken? 'Haha, ik leef nog.' Op welke leeftijd? 'Ik ben al veel ouder en leef nog!' Komt de overledene uit mijn woonplaats en ken ik hem/haar? ‘Truuj van Baer van Wies van de Snelle’ en andere stadse of dorpse figuren leiden tot wijdlopige conversaties. Het gelaten eindoordeel: ‘Ach, in de hemel zal het best aangenaam zijn, want niemand is ooit teruggekomen.’