klik op de foto voor de grote glunder
Domweg gelukkig in de Dapperstraat schreef dichter J.C. Bloem. Dat gevoel hebben pappi en ik tijdens en na het tuinieren onder een blakerende zon. Hij schoffelt en ik mag de voegen schoon borstelen. Domweg gelukkig in de tuin van het Zorghuis, omdat we ondanks zijn hoge leeftijd (bijna 90) nog gezellig samen bezige Biesjes kunnen zijn.
Het bordes mag weer gezien worden. Pappi roept: 'Biertje! Daar heb ik nou echt zin in. Hoe lang woon ik hier nou al? Vijf of zes jaar? En al die tijd sta ik droog.'* We openen het tweede terras met een flesje Brand om de hitte te blussen. Pappi spreek het uit: 'Hier en nu voel ik me heel gelukkig. Dankjewel Schupie.' Als ik naar huis ga, zegt hij: 'Als ooit mijn tijd komt, hoop ik dat ik op net zo'n zonnige dag gewoon tijdens het tuinieren dood omval.'
het bordes klaar voor de nieuwe zitjes
*In werkelijkheid woont mijn dementerende vader er nog geen anderhalf jaar. En 's avonds rond de klok van negenen als een verzorgende met de drankentrolley rondgaat, drinkt pappi al naar gelang de dorst: koffie, een glaasje wijn of een pilsje.
uitzicht vanaf het bordes met de gouden regen in volle bloei