De slinkende kaaklijn (waardoor koffie via het gootje de boord bereikt) en de bourgondische levensstijl in het Zorghuis die de snoeperd's buik doet bollen, roepen om maatwerk. We kiezen Jansen-Noy uit voor de immense collectie kwaliteitskleding, de klantvriendelijkheid en het prima advies zelfs tijdens de sale. De personal shopper vertel ik hoe de vork in de steel zit. Pappi neemt plaats in de corner bij Juffrouw Jansen en laat een defilé van kleding aan zich voorbijtrekken. Met de uitverkoren verzameling verdwijnt hij achter het gordijn van de paskamer. De fashion guide met een gezellige tongval gaat fantastisch met hem om en haar is geen moeite teveel; het lijkt de draf- en renbaan wel. Toch houdt pappi mij in het oog. Als ik kort om de hoek gluur van de nieuwe herenafdeling, raakt hij in paniek, waarop adviseuse Miriam me meteen inseint en pappi op zijn plek houdt met een vlot babbeltje. Compleet in het nieuw gestoken verlaat Q. van alle indrukken vermoeid doch vermaakt de modezaak.
Terug op zijn kamer krijgt hij zijn bakkie troost; voor morsen hebben we hier snoetenpoetsers. Q. ziet de shopping bag staan en vraagt: 'Wat heb je voor me meegebracht?' Zijn kortetermijngeheugen is zo lek als een winkelmandje. Ik show hem de polo's in gedempte greige tinten, een slipover (hier vind je ze nog), de truien van een fijne viscose/wolmix, een kobaltblauw vest, een sportief colbert en een moderne Meyer Hose chino fit. Pappi vindt het gelukkig nog allemaal mooi. 'Dat heb je goed voor me uitgezocht, Pops', complimenteert hij mij: 'alleen die pantalon: is dat een werkbroek?' Pappi die altijd klassieke kostuumpantalons van cool wool draagt, kan deze hippe variant met een perfecte pasvorm pas later waarderen, wanneer hij merkt hoe lekker die draagt.
De middag erop ben ik weer bij hem na een ongerust belletje: 'Er hangt vreemde kleding in mijn kast. Ik weet niet hoe die er komt. Echt niet', schiet hij meteen in de verdediging, 'Wat moet ik ermee?' 'Dat is je nieuwe outfit', leg ik uit. 'We hebben gisteren samen gewinkeld.' Q. brengt zijn handen naar de zijkanten van zijn gezicht: 'Och, da's waar ook. Ik dacht dat ik naar een feestje was geweest. Ik herinner me een mooie dame die mij wel zag zitten. Ze wervelde continu om me heen.' 'Dat was je personal shopper, Quirinus!' Hij lacht: 'Maar dat ben jij toch?' 'Nee, ik ben je personal assistent ... die 'huurt' de personal shopper in', leg ik uit. 'Luxe he!'