Foto: Artistiekelieke
De geplande activiteit
wordt door de bewoners van tafel geveegd. ‘We gaan wel iets doen, hè,
duimendraaien kan altijd nog', jut ik de dames en heren op. Roosje assertief
doch beleefd: 'Dat maak ik zelf wel uit. Ik ga naar mijn kamer.'
Artistiekelieke oppert: 'Zomersjoelen.' 'Hup, aan de bak', spoor ik de bewoners
aan. Toet sprint er als Truus de Mier van tussen: 'Al MIJN werk is klaar.'
Loekie vraagt wat 'Zomersjoelen' is. 'Sjoelen, maar dan buiten', legt
Artistiekelieke uit. We krijgen negen potentiële kandidaten mee naar de
patio. Uiteindelijk spelen we met zijn zessen.
Na twee beurten houdt Mijnheer Demijne het voor gezien: 'Ik heb een ingescheurde nagel, die ga ik op mijn kamer afknippen.' 'Het is toch geen smoesje, omdat uw score middelmatig is? U mag extra oefenen als u wilt', bied ik aan. Hij: 'Nee, eigenlijk krijg ik hoofdpijn van de schijven die tegen het hout ketsen. De ingescheurde nagel had ik al, hoor.' 'Dan doen we speciaal voor u sjoelen voor doven', zeg ik. 'Wat is dat?' wil hij weten. Wij melig: 'Sjoelen zonder geluid.' 'Wordt er dan vilt onder geplakt?' Mijnheer Demijne houdt wel van een grapje en stapt vrolijk op.
Loekie met dik vest aan, krijgt de bibberritus: 'Voel mijn handen eens. Ze zijn veel te koud om met damstenen te schuiven. Ik ga naar binnen.' De Witte Dame heeft weinig kracht, maar ze speelt de poules uit. Kijk, dat is de ware spirit! Artistiekelieke wordt weggeroepen. De fanatieke Pappi valt voor haar in en wint voor haar. 'Ik heb wel een pilsje verdiend', bedelt hij inhalig als ze terug is. 'Doet u het niet voor de eer?' zegt ze met een vette knipoog. Bier ligt niet gekoeld, wel staat er nog een privé flesje Chardonnay in de koelkast, waarmee Artistiekelieke een sierlijk glas op hoge poot vult en aan haar succesvolle waarnemer uitreikt. Proost!