Het is flink doortrappen op een fiets met slappe banden. In het Zorghuis ronselt onze sympathieke stagiaire F. deelnemers voor de gym die meetelt voor haar beoordeling. Een actieve vraagstelling (Kom!) en een beetje op het gemoed werken (daar zijn de bewoners zelf ook heel bedreven; vraag maar aan de zonen en dochters) en de 'gymzaal' zit vol. Natuurlijk doen pappi en ik mee.
De Witte Dame, Buuf, Roosje, KanariePiet, de tuinman & co, Cornelia Hopsasa, Mijnheer Demijne, de Eeuwelinge en haar altijd bereidwillige achterkleindochter T. als het schattige 'hundje' dat de ballen apporteert en LieveLieke zitten in een kring klaar om zich in het zweet te werken. F. geeft het goede voorbeeld. De spieren worden losgemaakt. Opwarmen doen we met de arm- en beenoefeningen (Roosje zingt: ... mien linker bein en mien rechter bein ...) F. pakt de bal voor een potje voetbal, opgooien en balklemmen. Via 'Tulpen uit Amsterdam' komen we bij de kat van ome Willem die op reis is geweest uit. Na de pauze met een groot glas limo of bitterlemon, gaan we verder. Omdat bewoners niet altijd zo meegaand zijn als de onze, vertelt LieveLieke een melig mopje, tellen we tot tien wie-niet-weg-is-is-gezien en door tot honderd in verschillende talen. Applaus voor F. die zich door onze inmenging niet van de wijs laat brengen. 123456789Tieneke voorspelde in week 1 al: 'Let op dit wordt een goeie!'
Het is kwart voor vier. F. en haar stagebegeleidster gaan zitten voor de evaluatie. Wat kunnen wij nog doen? Om naar Parijs te gaan is het te laat, dan komen we in de spits. Het wordt doekdansen op klassieke klanken, waarbij KanariePiet zelfs gaat staan. De ballen walsen mooi mee op de muziek tot ze in het zwarte gat verdwijnen of over de rand hopsen. Wanneer enkele dames hun bovenarmen voelen, vouwen we het doek in een taartpunt op. Roosje: 'Die zou ik best lusten, de calorieën hebben we al verbrand.' Voor de cooling down zwaaien we van links naar rechts uit op Schneewalzer, ditmaal door Peter Alexander.
De Witte Dame, Buuf, Roosje, KanariePiet, de tuinman & co, Cornelia Hopsasa, Mijnheer Demijne, de Eeuwelinge en haar altijd bereidwillige achterkleindochter T. als het schattige 'hundje' dat de ballen apporteert en LieveLieke zitten in een kring klaar om zich in het zweet te werken. F. geeft het goede voorbeeld. De spieren worden losgemaakt. Opwarmen doen we met de arm- en beenoefeningen (Roosje zingt: ... mien linker bein en mien rechter bein ...) F. pakt de bal voor een potje voetbal, opgooien en balklemmen. Via 'Tulpen uit Amsterdam' komen we bij de kat van ome Willem die op reis is geweest uit. Na de pauze met een groot glas limo of bitterlemon, gaan we verder. Omdat bewoners niet altijd zo meegaand zijn als de onze, vertelt LieveLieke een melig mopje, tellen we tot tien wie-niet-weg-is-is-gezien en door tot honderd in verschillende talen. Applaus voor F. die zich door onze inmenging niet van de wijs laat brengen. 123456789Tieneke voorspelde in week 1 al: 'Let op dit wordt een goeie!'
Het is kwart voor vier. F. en haar stagebegeleidster gaan zitten voor de evaluatie. Wat kunnen wij nog doen? Om naar Parijs te gaan is het te laat, dan komen we in de spits. Het wordt doekdansen op klassieke klanken, waarbij KanariePiet zelfs gaat staan. De ballen walsen mooi mee op de muziek tot ze in het zwarte gat verdwijnen of over de rand hopsen. Wanneer enkele dames hun bovenarmen voelen, vouwen we het doek in een taartpunt op. Roosje: 'Die zou ik best lusten, de calorieën hebben we al verbrand.' Voor de cooling down zwaaien we van links naar rechts uit op Schneewalzer, ditmaal door Peter Alexander.