In de
planning zit Dead or Alive* maar op verzoek proeven we in de
kapel alvast een beetje aan de vastelaovend. Mee met de muziek kan op twee van
onze Spotify speellijsten: Zorghuis Vastelaovend en Zorghuis Schlagers. Grietje
vraagt een oud volksmelodietje aan dat vooral met Weihnachten gedraaid
wordt. Tante Leen kwinkeleert Weisst du
wieviel Sterne stehen naadloos mee. Grietje hoort naast Duitse ook graag Limburgse leedjes. Mooi! Daar hebben we meer liefhebbers voor. JJ gaat helemaal op in
haar keuze: Gutenmorgen Sonnenschein in het Frans: quand
tu chantes. Floris galmt met een warme stem Venlo am
Rhein en andere vroegere nummers uit het Stedje van lol en plezeer.
Als de melodie zich ervoor leent, doen de tuinman en hij een duet. Zingen en de
tekst lezen is voor de Witte Dame momenteel onmogelijk, maar ze verzekert ons
dat ze geniet van de afleiding. Tante Leen heeft het hoogste lied. De
tuinman seint mij in als versies met te veel coupletten ingekort dienen te
worden. Medley's met pakkende refreinen zijn een uitkomst. Nederlandstalige carnaval
is vloeken in de kerk, maar Bij ons staat op de keukendeur (Bosschenaren de
Twee Pinten) en aanverwante carnavalskrakers zoals Mien waar is mijn
feestneus worden omarmd; Toon Hermans komt tenslotte uit Sittard.
Roosje mort tijdens het bezoekuur om vrolijk bij ons binnen te stappen met een
enthousiast: 'Hossa!' Ze heeft Seminio permanent ingeruild voor Rex Gildo en is in opperbeste stemming. Voor
Mijnheer Demijne mag Catharina Valente in de herhaling. Sjef [Diederen]
plukt de ijsberende Tutti uit de gang. Haar dochter is zojuist vertrokken en ze
heeft zichzelf gezond verklaart, laat ze tijdens het sjoenkele weten. Grietje
(een vitale dame van 95!) die haar halve leven in een koor heeft gezongen,
meldt bij elke plaat: 'Dit is niet het origineel.' Van de uitleg dat dit
geremasterde digitale versies van langspeelplaten van de oorspronkelijke
zangers zijn, gelooft ze geen snars. Die nummers zijn allemaal van HAAR
koor. Och, en dat ze telkens een maar vooruit zingt ... Wat kan 't gaeve, zoe is 't laeve. We doon maar allemaol wat water beej de wien. Roosje kan gedachtelezen: 'Proost!' Dit is het einde (dat doet de deur dicht)
moet het slot van deze wederom gezellige meezingmiddag aankondigen, maar we
doen, ditmaal staand, uit volle overtuiging nog eenmaal het Limburgs Volkslied en Geneet van ut laeve.
Kwart over vijf gaat het in polonaise naar de huiskamer waar de overige
bewoners al aan de boterham zitten.
*Bij
de vorige bijeenkomst vroegen de bewoners bij elke artiest of hij of zij nog
leeft. JJ kwebbelde iedereen de oren van het hoofd, waardoor er niets van een
serieuze koorrepetitie terechtkwam. We spraken af dat we de volgende keer
'Raden maar' doen: welke zangers zijn nog onder ons zijn en welke hebben een
tuintje op hun buik.