Aan de hand van ingestuurde korte verhaaltjes in het KBO PCOB magazine die ik aan haar voorlees, wordt haar geheugen opgefrist. De onderwerpen verweef ik met haar eigen leven: het knikengeltje, de collectezak waar je verplicht iets in moest doen terwijl je spaarvarken lonkte, de harde houten kerkbanken zonder kussen die voor de welgestelden vooraan op de eerste rijen waren, koude voeten in te krappe schaatsen, ijsbloemen op de ruiten en echte kaarsjes in de kerstboom. Ik neem haar mee naar de vijftiger jaren toen haar kinderen klein waren. Ze gaat er met glinsterende oogjes vol in op. Voor even is ze weer de jonge moeder met klokkend teddymanteltje, gehaakte baret en gesatineerde mof van konijnenbont.
Een Saar snapt wat nodig is!