Als je in ZIJN voorstelling meegaat, gaat hij met je
mee. François is lauffreudig zoals
onze oosterburen een hond die graag wandelt, noemen. Het weer laat het niet toe
om in het kloosterpark te struinen. François pendelt tussen lift en zaal.
Ditmaal keert hij niet om, maar stapt hij in de ijzeren doos met bestemming
onbekend. De deuren sluiten. Een zuster holt ernaartoe, want het schakelbord
met knopjes kan François niet meer bedienen.
De situatie doet me denken aan de conference van
cabaretier Lebbis. Hans’ vader is dement en woont in een Amsterdamse
zorginstelling. De man wil continu naar buiten, maar verblijft op een gesloten
afdeling. Dan wil hij met de lift. Die is niet voor hem toegankelijk en de man wordt
agressief. Hans en de verzorgers hebben er wat op gevonden. De muur tegenover de
lift is veranderd in een fotowand met een zomers bos. Telkens als zijn vader
naar buiten wil, stappen hij of een verzorger met hem in de lift. De deuren
sluiten. De begeleider telt tot 15, drukt op ‘deur openen’, pingt en de deur
opent op dezelfde etage waar ze waren. Voor Hans’ vader is er een wezenlijk
verschil. Hij kijkt tegen een zomers bos aan en wandelt ernaartoe’. Verrukt:
‘Wat is het heerlijk om weer buiten te zijn!’ Wat Hans wil zeggen: als het kan, moet je in
de denkwereld van een persoon meegaan, daar bereik je meer mee.
Terug naar François: hij blijft lopen, omdat hij nog
sportief genoeg is en zijn vrouw zoekt. Als zijn vrouw er niet is, voldoen onze
meisjes graag aan de beschrijving. De zuster snelt vooruit en ik haak mijn
arm in die van François en zet de medley ‘En datte we toffe jongens zijn, dat
willen we we-he-ten’ in. Een beproefd recept dat keer op keer werkt. François
valt lachend in met: daarom komen wij overal. Overal, overal waar de meisjes zijn,
waar de meisjes zijn. De medley is exact de tijd die we erover doen om van de lift naar de zaal te
komen. Daar is een dameskransje gaande. De verzorgster (een vliegende
non) heeft André Rieu reeds opgezet. Ze pakt een dolblije François bij de hand en walst
zo met hem de zaal in. Prachtig!