uit de serie RETOURTJES (terugblikken naar thuis)
Worden wat je wil is het thema van de kinderboekenweek. Mijn moeders lievelingsboek DUVEL - een meisjesroman vanaf 16 jaar staat er in inkten krulletters op het voorwerk geschreven - las ik vanaf mijn derde (!) levensjaar zittend in een muurkast en het boek op zijn kop houdend. Tijdens een griepje komt het geheid uit de kast. Je begrijpt het al: de knappe dokter werd verliefd op zijn patiënte en samen reden ze in zijn twoseater een welvarende toekomst tegemoet.
Na Liefde en televisie, Kitty weet het beter en Stijfkopje voor opstandige meisjes (dankjewel mam) vond ik mijn weg naar de bibliotheek met de gelauwerde auteurs. De gedrukte inhoud en de geur van gebonden boeken hielden me daar gevangen. Ik verslond alles: terwijl alle klasgenoten ermee worstelden, vinkte ik in de brugklas mijn verplichte HAVO-boekenlijst al af.
Worden wat je wil. Om terug te keren naar het thema: mijn mentor overspoelde ik wekelijks met beknopte pocketrecensies. Hij, om wat langer van me af te zijn vrees ik, duidde dat hij me toe vond aan wat langere lappen tekst. Voor een carrière als bibliothecaresse was ik te levendig. In plaats daarvan kon ik mijn liefde voor de Nederlandse taal en mijn creatieve ei kwijt als tekstschrijver. Lange en korte verhalen met de hond(en) aan mijn voeten in mijn thuiskantoor, monden uiteindelijk uit in artikelen en verhalen voor heel wat (honden)magazines, blaadjes, boeken en blogs.
Dankzij de site van Lies Reitsema vond ik na tientallen jaren bovenstaand boek dat mij destijds naar een andere wereld leidde. Gekregen van Tante Mientje toen ik 10 was.