Het aroma van boerenkool met gebakken uitjes, spekjes, gehaktbal en jus komt de meisjes van meer dan 90 lentes jong tegemoet. Gedrieën zitten ze aan tafel. Twee ervan met kledingbeschermer. Liesje wijst: 'Zij hebben zo'n groen ding om en ik niet.' Moi: 'Als u ook in gala wilt aanzitten, kan dat.' Waar anderen het haten dat ze als volwassene zo'n kleuterknoeilap om moeten, is zij er reuze blij mee. Ze hoort bij de club.
Steelse blikken van de eetlustige Liesje. Haar overbuurvrouw heeft twee gehaktballen. Ze roert zich (go girl!). Haar overbuurvrouw heeft er geen twee, maar de enige door midden gekliefd. Ik zie Toon 'leg neer die bal' Hermans voor me. Er volgt een onnodige discussie, want er kan altijd een bal bij.
De gevulde magen zijn dik tevreden. Stientje heeft boerenkoolspetters op haar gezicht. Oude gewoonte, restjes bewaren voor magere tijden? Hillie vraagt of ze haar bril wil afzetten. Stientje wil weten waarom. Hillie: 'Dan kan ik je snoet poetsen.' Dat vindt Stientje heel lief en opmerkzaam van haar: 'Ondanks dat we hier zitten te verstoffen, wil ik niet versloffen.' (girlpower!)
Uit de serie: zoveel zorgen, zoveel hart&humor verhalen