defecte rails
Vestjes, blouses, en rokken voorzien van knopen waren niet besteed aan de dementerende ouder van een veel te vroeg overleden vriendin. Bij de aanblik van zo'n snoeperig plastic schijfje kon haar moeder zich eenvoudigweg niet bedwingen: het mes moest erin. Hoe een derde deel van het bestek bij de aan de rolstoel gekluisterde bejaarde achter kon blijven, nam ze mee de dood in. We hadden het regelmatig over het hoe en waarom.
Pappi is ook, zonder het te weten, vernielzuchtig. Niet opzettelijk, alles binnen handbereik wekt gewoon zijn nieuwsgierigheid. Het moet uiteen en onderzocht worden, waarbij hij niet schuwt om gereedschap te gebruiken om het voorwerp naar de filistijnen te helpen. Bij elk bezoek is er iets dat gerepareerd moet worden: twee jassen tegelijk met gemolesteerde ritsen en afgehaakte zippers, uitgescheurde broekzakken, een decokonijntje dat van zijn stokje is gevallen in het plantenbakje, fotolijstjes zonder rug, de automatische datumklok die een verkeerd etmaal aangeeft, een recent aangeschaft luxe leren en nu ontleed horlogebandje, batterijen die het om de haverklap opgeven, het zoveelste nachtlampje dat na een keer weigert te schijnen, balpennen die om onverklaarbare redenen breken en leeg raken, gehalveerde kleerhangers, een verdwenen S-haak van het waterverdampbakje aan de radiator, een door midden geknipte onderfleur, en verplaatste elektriciteitskabels. Je kunt het zo gek niet bedenken of het gaat naar de knoppen.
Ik maak er nooit woorden aan vuil en stouw het allemaal in mijn tas waar tevens het huiswerk (de administratie) ingaat - wat krijgen bejaarden een belachelijke berg post! Het mooiste van dat alles is dat hoofdverdachte Q. echt niet snapt hoe alles kaduuk komt. Zijn vingers wijzen steevast naar de Grote Onbekende die ongeoorloofd zijn afgesloten kamer betreedt tijdens zijn afwezigheid. Deze keer deed bij binnenkomst het licht het niet. Geschrokken ploos vriend W. de stopcontacten na, ze waren godzijdank allemaal intact. Terwijl het licht aanfloepte, viel een verzorgende binnen met de mededeling dat er kortsluiting was geweest. Pappi voelt aan beide zijden van zijn hoofd. 'Gekkie', grinnik ik, 'jouw stoppen waren niet doorgeslagen, wel die in de meterkast.'