HUDJE OP
Joekskapel Waers trompettert er lustig op los en maakt er zoals altijd een show van met bekende krakers: Zutjes aan (Laot mer lekker gaon so wie het geit; over die zin zijn de meningen verdeeld), Het boerebroelofsleed, Het kleine café aan de haven (voor de tuinman), Als de sterre dao boave straele (voor SenioritaSigaretje), Am Rosenmontag medley (voor Clara van euver de paol) en Geneet van ut laeve (wie kan die muzikale vitaminen niet gebruiken). Ieder krijgt zijn eigen Hollekidee.
De highlights van een magnifieke vastelaovend aovend
Meneer Demijne, door
dochterlief voorzien van roze boa, komt voor de gein uit de kast en wordt daar
samen met zijn vriend Hertog Jan HEEL vrolijk van. Charlie Alpha Bravo, net uit het
ziekenhuis ontslagen, zingt en zwaait met zijn armen of zijn leven ervan
afhangt. De hartige stengels en kaas in dobbelsteentjes gaan er met
tig tegelijk in: hoezo moeizame eter. Vermomd als Boertje van Buuten en Maja de
Bij geniet het laatst binnengekomen echtpaar zichtbaar op z’n dorps.
Walsen en knoevelen doet Bobo met de activiteitenbegeleidsters. Sjeng aan
de Geng die moeite heeft met het verouderingsproces laat zijn opstandigheid
varen en viert in zijn beleving al de hele dag vrolijk carnaval in de
kroeg – zijn vrouw ontspant eindelijk eens. De bescheiden Roosje klapt en feest mee in haar eigen stoel. Stille Willy, onbeweeglijk als een vuurtoren. Haar
zoeklichten zoeken aansluiting en maken contact. In haar ogen laait
smeulend vroeger vuur op. Tante Clara uitgedost met een rood-wit-blauw afgebiesd oranje hoedje, heeft zich losgerukt van het kasteelromannetje Liebe Lust und Leidenschaft, ondanks dat ze
slechts drie pagina's verwijderd was van: 'En ze leefden nog lang en
gelukkig'.
Na zo’n anderhalf uur
genieten is er vrije aftocht. Het muurbloempje, veeleer een kruidje-roer-mij-niet, is verrassend stil: foeteren heeft geen zin, de muziek overstemt haar. Ze vertrekt halverwege de avond met een verzorgster naar het bankje in de gang waar ze ongezouten commentaar geeft op passanten die het
toilet of hun kamer opzoeken: 'Hemd oet de boks, schand!, straolbezoape!,
ich haat alcohol!' Om in haar flow te blijven, gooi ik wat instemmende
kolen op het vuur: 'Mannen!' Een wonder geschiedt: ze lacht
onbedaarlijk, kletst op haar dijen en kwatscht vrolijk (voor eventjes dan,
want ze heeft haar reputatie als de mopperpot hoog te houden).
SenioritaSigaretje,
verkleed als 'poetsvrouw met plumeau', stoffert haar buurman frequent af. Later
rollatert de luie interieurverzorgster (weinig schoonmaken, veel smoke pauze)
richting rookcabine: ‘Sesam open u’, werkt niet. Ze wordt op haar
wenken bediend. Mieamiemevrouw stopt bij aanvang de vingers in
beide oren omwille van oorverdovend geluid. Later als we ons getweeën zoals
meiden doen, giebelend naar het toilet begeven om bij te schminken en te
‘roddelen’ (ze heeft nog geen aandrang, het was uit voorzorg) vertelt ze
stralend dat de hartelijke sfeer haar doet denken aan Curaçao. Ennuh, niks
te hard die muziek hoor!
PETJE AAF
Driewerf hoera voor begeleiding/verzorging/verpleging omdat zij ook tijdens de gezellige muziekavond zo goed inspelen op de behoeften van bewoners met persoonlijke kwaliteitstijd. Wat wordt een mens blij van al die glunderende snoeten onder bonte hoedjes!