THEEKRANSJE

Over pappi en de High Tea 

Tringgg. Mèèh pah, klinkt het mat.

Hoe was het? Lekker gegeten?

Het is nog niet op en niet afgelopen

Ik ben er stiekem tussenuit gepiept en nu ben ik thuis.

Is het niet gezellig dan?

Hartstikke, maar er zijn vooral theetantes. 

Je weet wel: kwekkwekkwek. 

Mijn oren tuiten en ik heb hoofdpijn.

Heb je genoeg gegeten?
Heerlijk, de buik is goedgevuld.

Maar het is geen echt eten. Het zijn allemaal kleine hapjes. 

Fingerfood noemen ze dat.

Ik vind het wel gezegend, ik ken er niemand.

Als ik het goed begrijp, heb jij je tafeldame laten zitten?

Huh?

M.!

M.?

Ja, M. je vriendin. Ze is toch uitgenodigd?!

Is die hier? Echt waar?

Dan zit ze vast te kwebbelen. 

Zij kent iedereen!

Je kunt haar toch niet laten zitten? Ga terug, nu!

...

Hoe laat is de high tea afgelopen, denk je?

De taxi zal zo wel voorrijden. Je gaat haar op zijn minst uitzwaaien.

Moet ik echt helemaal terug naar het café? Ik ben zooo moe.

Natuurlijk! Dat kan je toch niet maken!

Als ik dat doe, gaat M. dan weg en is alles achter de rug? 

Ja!

tuuttuuttuut

Wat denken jullie: 

Sloft hij terug en voegt hij zich bij het damesgezelschap, begeleidt hij zijn vriendin hoffelijk naar buiten,  zwaait hij vanuit de gang richting zaal gedag, zakt hij achterover in zijn stoel of ...?