We zitten op haar balkon in de zakkende avondzon. De temperatuur is zwoel en zomers. Moi: 'Deed u vroeger, wanneer je 's avonds buiten zat, de voeten in een teiltje met soda?' Hennie: 'Nou en of!' Binnen mocht dat nooit in verband met knoeien. Soda bijt vlekken uit het tapijt.' Mijmerend: 'Je keek echt uit naar die badjes.' Ze kijkt naar haar handen: 'Je liep veel op blote voeten en door ze in de soda te weken werden ze schoon en heerlijk zacht.' Moi: 'Zal ik een badje voor u klaarmaken?' Hennie: 'Ach nee, het is zoveel werk.' Moi: 'Ik doe het graag voor u. Het is echt geen moeite.' Hennie: 'Ik heb zweetvoeten. Mag het ook een handenbadje zijn?' Tuurlijk. Ouderen zijn goed voorbereid en hebben alles in huis. Ook soda. Hennie krijgt een schort om en een oude versleten handdoek over haar schoot gedrapeerd. Het teiltje met wat soda in handwarm water plaats ik op haar schoot. Ik houd het een beetje schuin, zodat ze er met beide handen in kan poedelen. 'Heerlijk warm', klinkt het genietend. Wanneer het water koud wordt, giet ik er wat warm bij. Hennie: 'Ik zou zo de hele avond kunnen blijven zitten.' Ik geef haar het nagelborsteltje aan. Ze doet het voorzichtig onder water, zodat het niet spattert. Als ze daarmee klaar is, doe ik wat vingeroefeningen voor. Zij: 'Moet dat?' Moi: 'Yes! Uw handen zijn nou lekker warm en soepel. Ideaal om vingeroefeningen te doen. Dan vet ik ze daarna lekker in.' Ze doet het braaf en staat versteld van wat ze nog allemaal met haar door de 'rimmetiek' geteisterde handen kan.
Een Saar snapt wat nodig is!