BIESJES BIJ ELKAAR

Pappi en M. hebben er zin in

Pappi en zijn vriendin zijn verrast door de aankondiging: familiebezoek. M. valt met de neus in de boter en Pappi snapt er niets van: 'Wie komt er dan en wanneer? Ik weet nergens van.' Hij is door mij voorbereid plus het prijkt al weken op de kalender, maar het is zinloos om daarop te wijzen. 'Je zoon met zijn gezin. Leuk he!', herhaal ik telkens als hij ernaar vraagt. 'Komt onze Kees?' overstemt hij mij, omdat zijn overleden broer door zijn hoofd spookt. Pappi blijft, net als de afgelopen week, warrig en wil meer dan eens - de nieuwste uitvlucht - de rust van het kleinste kamertje opzoeken. Omdat momenteel tijd en ruimte abstract begrippen zijn, wordt hij gebracht en opgehaald.

de familie Ties (een inside joke)

Iets later dan gepland, vangt de Biesjes reünie aan: de TomTom moest nog wakker geschud worden na een avondje stappen en leidde de familie naar mijn vaders voormalige adres. Met oog voor detail heeft 123456789Tieneke de gereserveerde kapel aangekleed als een vijf-sterren salon. De tearoom van het Ritz Hotel valt erbij in het niet: religieuze kunst aan de muur, verse bloemen op tafel, kaarsjes voor de in blauw gebrandschilderde ramen, een sidetable voorzien van verse koffie, thee naar keuze, stijlvol Rosenthal servies, koekjes assorti gerangschikt op een kristallen schaal, servetjes in een antiek zilveren standaard en een crème 'poncho' voor wie 28 graden nog te chill vindt. 

voorproeven tijdens het wachten 

De kapel brengt iets stichtelijks in schone zus GezEllie naar boven. Zij neemt als een voortvarende voorgangster het rode kerkboekje uit 1972 ter hand en bladert naar paasgezang. Ze komt uit bij De herdertjes lagen bij nachte, waarop pappi's vriendin M. Er is een roos ontspringen aanheft. De jongere generatie (nichtje L. met een stem die klinkt als een helder klokje) zet in met een antroposofisch liedje over een vink, een merel en de lente. Neef Th. speelt de Zuiderzeeballade af op zijn smartphone. Daar kunnen we op meedeinen. 

Heel-Holland-Bakt L. verrast met een speciaal voor opa gebakken taart afgetopt met chocolade eitjes, aardbeien en Oranjegezinde snippers. Pappi schuift het gebaksbordje ver voor zich uit: 'Wortel op een taart?' Als-je-niet-lust-geef-Reneetje-maar-gerust weet er wel raad mee. 

Je zou 'm ...

Big Brother dist smakelijke anekdotes uit Bove- en Beneje-eind op. Pappi prevelt vanachter zijn gevouwen hand: 'Waar is mam?' Ik moet hem voor de zoveelste keer teleurstellen: 'Mam is dood', maar naast je zit al tien jaar je vrolijke verkering.' M. pakt 'm bij de schouder vast. W. brengt ons op een ander onderwerp: een gezamenlijke foto als bewijsmateriaal voor later. O ja, Pop de Hond duikt niet achter het intrigerende gordijn dat het altaar afschermt, maar slaapt - op een kefje na als W. even weg is - als een engeltje onder een van de bidstoelen. De nonnen kunnen trots op ons zijn.