Fie zit in haar favoriete fauteuil bij het raam. Naast haar het lage
krukje voor mij. Ze steekt de voeten vooruit en wiebelt met
haar tenen. Ik weet genoeg: Fie's voeten willen graag ingesmeerd en gemasseerd
worden. Eerst doen we voetengym samen en als beloning worden haar voeten verwend.
Een relax-cd benadrukt het wellnessgevoel.
Fie's ogen zijn
dicht en haar houding is ontspannen. Omdat ik niet zeker weet of ze ingedommeld
is, vraag ik of ze het fijn vindt. Haar gezicht toont een glimlach van oor tot oor.
Wanneer ze haar mond opent, komt ze niet uit haar woorden zo relaxed is ze. Fie de
kwijl met de rug van haar hand de mondhoeken vegend slissend: 'Ik ben in stilte aan
het genieten. Zonder woorden is het nog heerlijker.' Moi: 'Dan is het goed, het
zou zonde zijn als u in slaap was gevallen.' Fie met de gesloten ogen: 'Van mij mag je doorgaan met de verwennerij.' Ik masseer, kneed en wrijf tot haar voeten zo zacht zijn als babyvoetjes. 'Klaar', zeg ik. Fie beweegt niet. 'Klaar.' Fie zucht van heerlijkheid: 'Dit had eeuwig mogen duren.' Moi gekscherend: 'Maar nu zijn mijn voeten aan de beurt.' Ik gebaar naar haar, naar het krukje. Eventjes laat ze zich in het ootje nemen.
Een Saar snapt wat nodig is!