Doorgaans bezoek ik Trudi 's avonds. Nu arriveerde ik net na de lunch en vertrek ik op Cup-a-Souptijd. Het is troosteloos weer. Het schemert al en miezert een beetje. Zij, helemaal ons stramien volgend: 'Pak je mijn pyjama?' Moi: 'U hoeft nog niet naar bed. Eerst is het nog tafeltje-dek-je.' Omdenken is voor haar moeilijk. Ik lees verlekkerd de menukaart voor: bloemkool in een hollandaisesaus met casselerrib en aardbeienijs met slagroom toe. Zij slaat haar door reuma geteisterde hand voor de mond: 'Goed dat je me daarop attendeert, want daar houd ik erg van. Ooh, anders had ik dat gemist.'
een Saar snapt wat nodig is!