Pasen ligt in het verschiet, uit de boxen klinkt kerstmuziek van Andre Rieu. Niemand die het opvalt, behalve mij. De dames deinen mee. De heren houden zich rustig. Als de shuffle alle liedjes heeft bedeeld, wissel ik de CD voor gematigde aanstekelijke dixieland. De dames kijken op, de mannen trommelen ritmisch met de vingers op tafel.
Muziek zorgt automatisch voor hersengymnastiek én is een
uitstekend middel om contact te maken met dementerenden, lees ik in een artikel
over Marlous Lazal die de radiodocumentaire Onvergetelijk maakte. In deze docu komt ook het
project Music & Memory aan de orde.
[…] Je
moet uitzoeken welke muziek persoonlijk de meeste indruk op iemand heeft
gemaakt. Dat is sowieso muziek die je voor het eerst hoorde tussen je
vijftiende en je vijfentwintigste. Die melodieën liggen diep in je haperende
brein opgeslagen. Als dementerenden die liedjes weer horen, herkennen en mee
neuriën, willen ze daarna nog weleens op de praatstoel belanden [ …] Uit tekst van Colin van Heezik
VPROgids