Voedsel is emotie. Men zou verwachten dat de hoogbejaarde bewoners weinig honger hebben: weinig lichamelijk inspanning en op gezette tijden tussendoortjes. Niets is minder waar. Eten en snoepen zijn vaak hoogtepunten van de dag.
Het voordeel van samenwonen is: zien eten doet eten. Samen (koken en) aan tafel en de volgeladen borden met spitskoolstamppot, appelmoes en gehaktschijf en het toetje een bakje rijstepap met kaneel gaan erin als koek.
De spruitjeslucht vooraf doet menigeen huiveren. De verskok schept spruitjes, hachee en kruimige aardappelen op. De een miegelt, de ander trekt een vies gezicht en kijkt reikhalzend uit naar het toetje (vroeger moest je verplicht je enige bord leegeten om door te kunnen gaan naar de volgende gang): vanille-ijs met slagroom en aardbeiensaus.
Samen soepen. De lunch bestaat uit verse soep met een boterham. Een bewoner, dol op chocolade, neemt steevast kaas op zijn snee brood. De snoeper blijkt geen soeper. Op de achtergrond staat de tv als levend behang aan. Een Merci-reclame wordt vertoond. De man vraagt om hagelslag. Pratend over andere chocolekkernijen lepelt hij toch de soep naar binnen.
Een schaaltje appelmoes moet de bittere medicatie verbloemen. De patiënt spuugt het net niet uit. 'Niet lekker', geeft-ie aan. Met luchtige overredingskracht, afleiding en de belofte dat we de kok (die onterecht de schuld krijgt) ontslaan, komt het allemaal met humor en zonder dwang in de maag van de patiënt terecht.
'Nee is nee' en 'Ja is ja' werd ons als kind geleerd. Inmiddels weten we allang dat deze stelling enige nuance behoeft. Niets zo veranderlijk dan een bejaarde. Zo, ook tijdens etenstijd. Instellingsbewoners die gevoerd worden, zijn geconditioneerd om te eten. Zodra de lepel of vork in aantocht is, opent de mond. De herfstige hutspot vindt mevrouw heerlijk. Toch blijft de hangar regelmatig dicht. Niet verbaal reageren op de 'weigering', eventjes het hapje retour nemen, wegkijken, eventueel slokje drinken en bestek op bord bewegen, en opnieuw van onderuit of van de zijkant aanvliegen, zorgen ervoor dat alles opgegeten wordt.
Een Saar snapt wat nodig is!