Pie broeit achter glas in de zon. Hij is uit zijn hum. Expres morst hij de limonade op het bijzettafeltje voor hem door de beker om te stoten. De inhoud druppelt op het linoleum. Hij trekt zijn schoenen uit en stroopt de broekspijpen van zijn synthetische relaxpants omhoog. Met zijn voeten kliedert hij in de ontstane plas op de vloer. Zijn natte voeten wrijven over zijn onderbenen.
Pie is aan zee, denk ik. Moi leuk: 'Pootje baden?' Pie furieus wijzend naar zijn verminkte schilferige onderbeen: 'Dat hebben ze hier gedaan. Experimenten hebben ze op me uitgevoerd.' Ho, heeft Pie ooit een ongeval gehad? Ik roep de zuster erbij. De zorgzame zuster stelt hem gerust en pakt in zijn badkamerkast de voorgeschreven zalf van de specialist (dokter voor Pie). Terwijl zij de oude 'oorlogswond' (stoer!) en het schilferige onderbeen behandelt, lap ik het tafeltje af en dweil ik het stukje vloer rondom zijn stoel droog. Pie zucht opgelucht. Als de zuster de broekspijpen naar beneden wil rollen, weigert Pie dit. Snibbig: 'Dat kan ik heus zelf wel.' Er meteen beleefd achteraan: 'Dankjewel.'
Een Saar snapt wat nodig is!