EEN BALLETJE OPGOOIEN

Heerlijk om de dag te beginnen met tijd voor de individuele bewoner. Gehoord en gezien worden doet elk mens goed.

De bescheiden Buuf vindt het fijn dat ze gehaald wordt voor de gymnastiek: 'Ik zit  hier zo eenzaam.' 'Nergens voor nodig', zeg ik de rolstoel voor haar neus zettend. Ze stapt in en we rijden weg. Ze vindt het bij nader inzien killetjes - het is 26 graden in da house! Ik rijd haar in de achteruit naar haar kamer, pak de gouden bontdeken van de bank en drapeer die over haar schouders. Buuf: 'Dat lijkt me een beetje overdreven, zo dadelijk denken ze dat ik een hoge eigendunk heb. Er ligt ook een gebreide plaid.' Moi: 'Ik vind dat koninklijke best bij u passen. Doe maar net of u de queen mom bent.' Ze lacht om mijn malligheid, maar doet het wel, terwijl ik het breisel pak. 

Ons Door laat ik de ballen cirkelend over tafel rollen. 'Kweenie wat ik ervan moet vinden', zegt ze een beetje sip. Moi: 'We proberen uit wat u leuk vindt om te doen.' Wandelen, gym, jeu de boules, en zingen, noemt ze vlot op. Ik doe de memorytest met haar en begin met vier kaartjes. Zelfs met getoonde plaatjes vindt ze het moeilijk. Zij: 'Oh, wat erg dat ik dat niet kan.' Moi: 'We laten ons niet kisten. U kunt het.' Na acht keer is het in haar geheugen opgeslagen. Ze glimlacht onzeker bij 'Goed van u Ziet u nou wel' Zij: 'Zal ik het nog een keer doen?' Benauwd dat het opnieuw mislukt, maak ik me uit de voeten met: 'Het was gezellig met u, een andere keer weer. Er wachten meer bewoners op een onderonsje.' 

Bij iedere bewoner gooi ik een balletje op, maar niet iedereen heeft behoefte aan: Breng eens een zonnetje onder de mensen. Dat mag: vrijheid, blijheid. 

De Eeuwelinge is competitief en zit al rechtop met een houding van: leg neer die bal! 'Eerst in mijn handen knijpen, dan kan ik uw kracht voor en na het ballen knijpen vergelijken', vraag ik. Zij serieus: 'Dat doe ik niet. Ik knijp je fijn!' Ze doet het toch en wel met krachtige hand, maar niet zo dat het pijn doet. Toch geef ik telkens gil voor haar. Ze rolt de bal over haar benen, drukt erin met de duimen, rolt 'm tussen de handen, gooit 'm van links naar rechts  en omhoog. 'Whoe', kirt ze telkens als ze de opgegooide bal mist.

TT wil beide ballen. Terwijl ze de ballen tot moes knijpt, berijdt ze haar stokpaardje: de overvaller waardoor ze haar zelfstandigheid moest opgeven en die haar nog steeds het leven zuur maakt. Met vochtige ogen: 'Die overval vergeet ik nooit meer. Zeker omdat hij hier ook komt en dan achter me gaat staan.' Na haar relaas te hebben aangehoord, verzeker ik haar dat de lieve zusters zorgen dat ze veilig is. NB Zou EMDR* voor deze negentigplusser nog resultaat kunnen boeken, vraag ik me af.

Grietje die er alles aan wil doen om gezond te blijven, is er als de kippen bij. Ze kiest de blauwe schuimbal; de rode is voor haar slecht zichtbaar. Fanatisch overtreft ze de vorige balspeelsters. Zij: 'Dat gaat bijzonder goed, zeker omdat ik injecties voor mijn handen krijg.' Natuurlijk doet ze haar verhaal vanaf de geïmplanteerde goudstaafjes in 1970.

Tutti heeft al genoten van een hoofd/hals/kinmassage. Nu ze daarvan wakker is, druk ik haar de ballen in de handen. Ze reageert lauw. 'Ondeugend kind,' begin ik flemend tegen haar, 'je had me wat beloofd als tegenprestatie voor de massage.' Zij met een kwajongensgezicht gemaakt onwetend: 'Wat dan?' Moi plagerig: 'Je zou als was in mijn handen zijn vandaag.' Tutti guitig: 'Tegenstribbelen helpt niet?' Moi lachend met kordate handen in mijn zij: 'No way Jose.' Zij olijk meegaand: 'Nou, laten we dan maar beginnen.' Tijdens de baloefeningen trekt ze zo nu en dan een gekwelde blik. Een gespeelde 'uh' is voldoende om haar vrolijk te houden. Later bij de gym doet ze keurig mee, mits ze telkens persoonlijk wordt aangesproken en een persoonlijk demonstratie krijgt.

*Eye Movement Desensitization and Reprocessing is een therapie voor mensen die last blijven houden van de gevolgen van een schokkende ervaring.